Kutup ayıları iklim krizi ve küresel ısınmanın adeta sembolü haline gelmiş canlılar. Onlara adanmış bir gün olan 27 Şubat Uluslararası Kutup Ayıları Günü, yaşam alanları ve dolayısıyla nesli tehlike altında olan bu canlıları ve küresel ısınmanın boyutunu düşünmek adına önemli bir fırsat. Büyük oranda fosil yakıtların kullanımına bağlı gelişen küresel ısınma, kutup ayılarının yuvası olan buzulların erimesine neden oluyor. Araştırmalar, 2001-2010 yılları arasında Alaska’daki kutup ayısı nüfusunun %40 oranında azaldığını gösteriyor.
Buzulların erimesi sadece kutup ayılarının değil tüm gezegenin sorunu, onların geleceği bizimkinden bağımsız değil. Nasıl mı? Buzullar eridikçe yükselen su seviyeleri dünyanın bazı bölgelerinde insanların yaşam alanlarının sular altında kalmasına ve buralardan göç etmelerine neden oluyor. Kıyı bölgelerde daha yoğun ve sık görülen fırtınalar buralardaki yaşamı ve yerleşim yerlerini olumsuz etkiliyor. Yükselen sıcaklıkla eriyen buzullar okyanus döngüsünü bozuyor, deniz ekosistemine zarar veriyor ve balıkçılığa bağlı geçim kaynaklarını sekteye uğratıyor. Mevcut fosil yakıt kullanım oranları değişmezse buzullardaki erimenin bu yüzyılın sonunda iki katına ulaşacağı ve bunun küresel su seviyelerinde yaklaşık 6 metre daha artışa neden olacağı öngörülüyor.
Küresel ısınmaya karşı önlem alınması ve ısınmanın 1,5 derece ile sınırlandırılması en acil iklim eylem planı olarak ele alınıyor. Bunun için öncelikle fosil yakıt kullanımından uzaklaşılması, yenilenebilir enerji kaynaklarına geçişin hızlandırılması, her şeyden önemlisi enerji ihtiyacının gözden geçirilerek bunu sınırlandırmaya uygun yaşam biçimlerinin benimsenmesi gerekiyor.
Yararlanılan Kaynaklar:
